Plastik budzi skrajne emocje, a część obaw wynika z braku rozróżnienia między tworzywami niecertyfikowanymi a nowoczesnymi materiałami, takimi jak PP i HDPE. Mowa tutaj o plastiku dopuszczonym do kontaktu z żywnością. Precyzyjne prawo UE stanowi, że każde opakowanie żywnościowe musi przejść badania migracji, wykazujące, czy jakiekolwiek substancje przedostają się do pożywienia. Sprawdź więcej faktów na temat plastikowych opakowań spożywczych!
Jednym z producentów, którzy w swojej ofercie stawiają wyłącznie na opakowania z bezpiecznych, certyfikowanych tworzyw, takich jak PP i HDPE, jest Stark – polska firma specjalizująca się w opakowaniach spożywczych spełniających rygorystyczne normy UE.
Czym jest migracja substancji i kiedy faktycznie może być niebezpieczna?
Migracja to przenikanie cząsteczek z materiału opakowania do żywności pod wpływem ciepła, tłuszczu lub po prostu długiego kontaktu. Normy UE określają maksymalny limit migracji globalnej (SML) na poziomie 10 mg/dm². Każde legalne opakowanie musi przejść testy w warunkach symulujących realne przechowywanie. Jeżeli producent nie spełnia wymogów, np. stosuje tanie importowane opakowania nieznanego pochodzenia, wtedy ryzyko rzeczywiście istnieje. W przypadku PP i HDPE – przy potwierdzonej zgodności – migracja nie stanowi zagrożenia.
PP i HDPE – dwa najbezpieczniejsze materiały dla żywności
PP (polipropylen) i HDPE (polietylen wysokiej gęstości) to tworzywa rekomendowane globalnie do kontaktu z żywnością, używane w opakowaniach dla niemowląt, produktów mlecznych, dań gotowych, czy suplementów.
- PP – odporny na wysoką temperaturę, neutralny dla smaku, używany m.in. do dań do podgrzewania i jogurtów. Nie wchodzi w reakcję z tłuszczami.
- HDPE – wyjątkowo stabilny chemicznie, stosowany do przechowywania mleka, soków, czy wody. Wyróżnia się bardzo niską migracją substancji nawet przy długim przechowywaniu.
Znaczenie PZH, certyfikatów UE, BPA Free
Na opakowaniach dopuszczonych do kontaktu z żywnością widnieją jasne oznaczenia – to właśnie one informują o bezpieczeństwie, nie wygląd produktu. Najważniejsze oznaczenia i dokumenty:
- Symbol kieliszka i widelca – oficjalna informacja: materiał przeznaczony do kontaktu z żywnością.
- Deklaracja zgodności (DoC) – dokument wymagany prawem UE. Potwierdza pozytywne wyniki badań migracyjnych.
- Certyfikat PZH – polski certyfikat higieniczny, dobrowolny, ale bardzo ceniony przez producentów spożywczych.
- BPA Free – brak bisfenolu A (dotyczy szczególnie butelek, kubków, opakowań dla dzieci). W przypadku PP i HDPE jest to standard, jednak producenci umieszczają tę informację na etykietach dla pewności konsumenta.
Nie każdy plastik jest taki sam. PP i HDPE to materiały zaufane, poddawane badaniom migracji i akceptowane w najbardziej wymagających sektorach spożywczych. Zagrożenie stanowią wyłącznie opakowania niepoddawane badaniom i pozbawione dokumentów. Świadomy konsument nie unika plastiku, lecz wybiera ten certyfikowany.
